 |
| Domenico Modugno w Polignano a Mare |
Ola Obarska
Bywają sny nieraz, przedziwne nieziemskie sny
Na skrzydłach melodii leciałem w błękitny świt
Nagle mnie wiatr uniósł wysoko, hen, ponad drzewa
Z oddali świat ginął, nade mną był błękit nieba
Leciałem - o ho, śpiewałem - o ho, ho, ho
Nel blu dipinto di blu - to słowa są z mojego snu
I leciałem, leciałem, radosny aż hen
Ponad słońce, do srebrzystych gwiazd
Jestem pewien, że nikt marzeniami nie dotarł tam z was
Jakaś muzyka słodka płynęła w przestworzach jak mgła
Leciałem - o ho, śpiewałem - o ho, ho, ho
Nel blu dipinto di blu - to słowa z błękitnego snu
Niepotrzebne mi nieba utkane gwiazdami
Gdy przed tobą sobą mam oczy twe
Nie przesłaniaj mi błękitnej drogi cieniami twych rzęs
Piękno głosu twojego upaja jak muzyka mnie
Volare, o ho, cantare, o ho, ho, ho
Nel blu dipinto di blu - niech nikt nie płoszy mych snów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz