Na wesoło - Agnieszka Osiecka

Magda Umer - Na wesoło

Agnieszka Osiecka


Upij się ze mną na wesoło.
Zechcesz coś chlapnąć, no to chlap.
I niech raz się zamknie koło
moich mężczyzn, twoich bab.

Upij się ze mną na wesoło.
Zechcesz coś zburzyć, no to zburz.
I niech raz się zamknie koło,
jak przebaczać, no to już...

Moje oczy zapłakane,
twoje szanse zmarnowane
i wydatki ponad stan.
Jakaś pani, jakiś pan,
długie listy od tej pani,
przeprowadzki z walizkami,
jakieś nieba, czyje, gdzie?
Niewesołe gwiazdy dwie.
Nowi ludzie, nowe sprawy,
niebezpieczne gry, zabawy,
jakieś noce, jakieś dni,
nieudane rififi.
I wycieczki do Podkowy,
zawracanie ludziom głowy,
odbijanie się od dna,
z jakąś ty i z tamtym ja...

Upij się ze mną chińską wódką
i złotą rybkę dla mnie złów.
Życie zazwyczaj trwa za krótko,
chcesz coś powiedzieć – no to mów.

Upij się ze mną za niewinność,
kilka zabawnych nieprawd złóż.
Zapominanie – miła czynność,
jak zapominać – no to już.

Moi chłopcy, twoje baby
i to życie aby aby,
i to picie, nigdy dość,
i ta jędza – głucha złość.
Nagłe wstydy i bezwstydy,
i uśmiechy-okryjbidy,
i pieniądze. Jakie, skąd?
Telefony – to był błąd.
Długich kaców poniewierka,
kruchy talent jak iskierka,
samolotem nagle w dal,
do rozwodu – jak na bal.
Jakieś listy, jakieś kwiatki
i ucieczki – gdzieś do matki.
Później klęski gorzki smak,
przekonanie, że nie tak.
Uprzątanie bałaganu
bez jasności i bez planu.
I tęsknoty – za kimże?
I powroty – także złe...

Obrazy: Aldo Balding

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz