Я не знаю дом, где ты живёшь,
Не знаю даже город твой
И не смогу узнать тебя в толпе.
Но когда стучит осенний дождь,
Когда не справиться с тоской,
Моя мечта опять летит к тебе.
Осенние дожди размоют все пути,
Но будем вместе мы, с тобою вместе мы.
Зима придет бела, закроет небо мгла,
Но будем вместе мы, с тобою вместе мы.
За дальний поворот дорога поведёт,
Но будем вместе мы, с тобою вместе мы.
И пусть себе самой не верю я порой,
Но будем вместе мы,
C тобою вместе мы, всегда.
Ты меня ни разу не встречал,
Не позвонил за столько дней,
И как зовут меня, не знаешь ты.
Но когда не спишь ты по ночам,
 |
| Sofija Rotaru |
Чтоб где-то встретиться могли мечты
Dwie tęsknoty
Andrzej Jarecki
Miasto twe i dom nieznane mi,
Gdzie twoje upływają dni.
Poznałabym cię w tłumie? Chyba nie...
Ale gdy jesienny szumi deszcz,
Tęsknocie nie dam rady, wiesz?
Tęsknota moja znów ku tobie mknie.
Jesienna skryje mgła
Białego kontur dnia -
Lecz będziesz ze mną ty,
A z tobą będę ja! Choć wiele minie zim,
Przesłoni niebo dym -
Lecz ze mną będziesz ty,
A z tobą będę ja!
Zdepczemy twardy bruk
Szos wielu, wielu dróg -
Lecz będziesz ze mną ty,
A z tobą będę ja!
Choć o tym nie wiesz sam,
Ja w sobie wiarę mam,
Że będziesz ze mną ty,
A z tobą będę ja,
Co dnia!
Ani razu nie spotkałam cię.
Telefon milczy całe dnie
I nawet nie wiesz, jak na imię mi.
Ale gdy nie mogę w nocy spać,
Tęsknotą twoją chcę się stać,
By dwa marzenia mogły spotkać się.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz