Janusz Gniatkowski
Przez łzy nie widać słońca
Eugenia Wnukowska
Popatrz dokoła już lato, kochana
Wesołe, pogodne są dni
Niebo błękitne, kwitnące kasztany
Wszystko do nas śmieje się dziś
Lecz w całej tej letniej
Stubarwnej symfonii
Jest jeden maleńki dysonans
To twoja ponura mina
I twoja twarz zachmurzona
A przez łzy nie widać słońca
I kwiatów nie widać przez łzy
Szara troska wypełza gdzieś z kąta
Płoszy uśmiech smutna myśl
Tylko ty nic nie wiesz o tym
Że można z kłopotów się śmiać
Chodzisz zła, mruczysz pod nosem
Nie, kochana, nie wolno tak
Bo przez łzy nie widać słońca
Nie widać jak piękny jest świat
Każdy dzień tak się wlecze bez końca
Gdy radości sercu brak...
Więc, kochana, uśmiechnij się
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz