Irena Jarocka
Ty i ja to serca dwa
Janusz Kondratowicz, Wanda Żukowska
Nie pytaj mnie, gdzie naszych rozmów zmienne tła
Nie liczę strat, bo pamięć zmienia się jak ja
Już odrzuciłam w nicość królestwo złotych łez
Znów wszystko przede mną jest
Nie boli już daleka przyjaźń z tamtych lat
Znów kocham tak, jakby się dzisiaj zaczął świat
Więc przetańczmy noc w milczeniu i weźmy, co nam da
Noc krótka i chwila ta
Bo ty i ja to serca dwa
Ślub jeden, wesela dwa
Dom wspólnych nut i ciepły chłód
To wszystko, co kocham tak
Już cały zgiełk jest gdzieś daleko, a nie w nas
Więc pragnij mnie, by tylko dla nas płonął czas
Ja, królowa tęsknot, schody do nieba wzniosę ci
Lecz musisz wciąż wierzyć mi
Bo ty i ja to serca dwa
Ślub jeden, wesela dwa
Dom wspólnych nut i ciepły chłód
To wszystko, co kocham tak i kochać będę
Bo ty i ja to serca dwa
I tyle wspaniałych szans
Jawy i sny, miraże i pożar serc
I parę łez, bo miłość umiera raz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz