Nie wiem, czy bardzo się zasmucę - Jacek Bukowski

Ewa Śnieżanka
Nie wiem, czy bardzo się zasmucę

Jacek Bukowski

Mówiłeś mi, zupełnie jak w piosence
Że poza mną nikogo nie chcesz mieć
Mówiłeś wciąż, że jestem twoim szczęściem
Jedynym spośród wielu innych szczęść

Mówiłeś mi, śpiewałeś mi, pisałeś
Że będziesz przy mnie ciągle w dzień i w noc
Że zawsze, choćby nie wiem co
To ja dla ciebie, dla mnie ty
Te same słowa innej mówisz dziś

Jeszcze nie wiem, czy bardzo się zasmucę
Jeszcze nie wiem, czy szczęścia się oduczę
Może nie cały świat jest taki
Na łąkach kwitną maki, a ja w czterech ścianach

Jeszcze nie wiem, czy bardzo się zasmucę
Jeszcze nie wiem, czy zdjęcia ci nie zwrócę
Może już innej powiedziałeś
Że głupi romans miałeś, że nie warto było

Z piosenki twej zostały puste słowa
Że poza mną się kończy cały świat
Że tak jak ja nie będzie nikt całować
Lecz jednak jest ktoś inny, a nie ja

Znów słucha ktoś, całuje cię i wierzy
Że będziesz przy nim ciągle w dzień i w noc
Że zawsze, choćby nie wiem co
To tylko w tym jest życia sens
Dopóki śpiewka znów nie skończy się

Jeszcze nie wiem, czy bardzo się zasmucę…