Pól wieku człowieku - Andrzej Kosmala

Krzysztof Krawczyk i Las Ruta
Pół wieku człowieku

Andrzej Kosnmala

Pół wieku bywałeś zawsze w drodze
Pół wieku bez Boga i z bogiem
Pół wieku goniłeś piękne marzenia
Pół wieku śpiewałeś szukając spełnienia

Pół wieku człowieku - to dużo i mało
Pół wieku człowieku - czas jakby oszalał
I pędzi przed siebie
Aż trudno mu w biegu dotrzymać jest kroku
A do mety daleko

Idziesz naprzód i nie liczysz strat
Chodź czasem upadasz jak domek z kart
Wiesz, że prowadzi ciebie Bóg, a nie fart
Do celu podążasz wciąż

I nigdy nie opadniesz z sił

Pół wieku poznałeś dobrze siebie
Pół wieku poznałeś dobrze siebie
Z losem o swoje będziesz się bił
Wgryzając się w życia miąższ do celu podążasz wciąż
Mimo spojrzeń złych i zatrutych języków
Mimo uwag zazdrosnych krytyków
Już prawie pół wieku dla duszy dajesz ludziom leku

Pół wieku poznałeś dobrze siebie
Pół wieku jak słońce na niebie
Pół wieku bywałeś życiem pijanym
Pół wieku kochałeś i byłeś kochany

Pół wieku człowieku...

Pół wieku człowieku - to dużo i mało
A przecież nam jeszcze coś chyba zostało
Bo jedno pytanie powraca z uporem
Czy jesteś na górze czy jesteś na dole

Jedna miłość dla całego świata
Dla wszystkich ludzi