Mieczysław Fogg
Zwiędła chryzantema
Wacław Stępień
To, co dzisiaj nasze serca łączy
Musi ulec swemu przeznaczeniu
Nasze szczęście miało się zakończyć
Kiedy zwiędnie chryzantemy kwiat
Miłość twa wkrótce zgaśnie
Bez niej żyć sensu nie ma
Nie mów nic, gdyż przed godziną właśnie
Zwiędła twoja biała chryzantema
Tak chce los, nie ma rady
Dziś się już rozstaniemy
Lecz czemu to się stanie
Czemu niespodzianie
Zwiądł dziś chryzantemy kwiat
Z życiem kwiatu wszystko się skończyło
Minął sen o szczęściu i kochaniu
Lecz to serce moje zawiniło
Że niem smutek targa niem i żal
Zwiędła chryzantema
Wacław Stępień
To, co dzisiaj nasze serca łączy
Musi ulec swemu przeznaczeniu
Nasze szczęście miało się zakończyć
Kiedy zwiędnie chryzantemy kwiat
Miłość twa wkrótce zgaśnie
Bez niej żyć sensu nie ma
Nie mów nic, gdyż przed godziną właśnie
Zwiędła twoja biała chryzantema
Tak chce los, nie ma rady
Dziś się już rozstaniemy
Lecz czemu to się stanie
Czemu niespodzianie
Zwiądł dziś chryzantemy kwiat
Z życiem kwiatu wszystko się skończyło
Minął sen o szczęściu i kochaniu
Lecz to serce moje zawiniło
Że niem smutek targa niem i żal
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz