Tadeusz Woźniakowski
Imienia jej nigdy nie zapomnę
Zbigniew Biegański
Zamknięte okno, ale widzę światło
To znaczy, że już wstała z pierwszą zorzą
Wiedziała, że przyjadę, że powrócę
Z dalekich krain, zza siódmego morza
By ogrzać serce ciepłem jej rąk
I by już nigdy nie odejść stąd
Imienia jej nikomu już nie zdradzę
To imię piękne, wielkie jak ocean
W nim są zawarte moje pierwsze kroki
To jest mój okruch nieba, moja ziemia
Imienia jej już nigdy nie zapomnę
Ona mnie czeka zawsze w swoim oknie
Tysiąc serenad dziś zaśpiewam nocą
Pod oknem mojej matki, mojej złotej...
Fot. Moja Mama
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz