 |
| René Magritte |
Przypadkiem zostałem
Dziś sam w całym domu
Przypadkiem przypomniałem
Sobie, że czas płynie
Usiadłem przed lustrem
Czas pogadać z sobą
I tak mnie ten fakt nie ominie
Rozmawiam ze sobą
Jak z obcą osobą
Mam jednak nadzieję
Dojść do wspólnych wniosków
Gość w lustrze się śmieje
Jak ja, kiwa głową
I zgadza się, że
Że po prostu:
Mam tylko jedno życie
A w życiu kilka dat
Tych dat
Gdy się w zachwycie
Zatrzymał nagle świat
Wszystko działo się dla mnie
Wszystko śmiało się do mnie
Ja te dni znam na pamięć
I nie umiem zapomnieć
Mam tylko jedno życie
Coś trzeba zrobić z tym
Pokrążyć po orbicie
Polakierować drzwi
Nowe wymyślić hobby
Okno zakryć portierą
I czego bym nie zrobił
Zawsze wyjdę na zero
Mam tylko jedno życie
Nie tylko zresztą ja
W nim czas mam na przeżycie
Najpiękniejszego dnia
Znowu coś mnie opęta
Każe czekać i moknąć
Żebym miał co pamiętać
W tę minutę samotną
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz