Klaksony aut spłoszyły noc za wcześnie
Klaksony aut wciąż koncertują w mieście
Miniony dzień sto różnych osób goni
Lecz cóż obchodzą one właśnie mnie
Nie dla mnie sznur samochodów
Niech dalej jadą wprost przed siebie
Nie dla mnie, bo szukam ciebie
I nie wiem, jak odnaleźć zgubiony ślad
Nie dla mnie sezamy ulic
I kolorowych świateł gwiazdy
Nie dla mnie ta noc nad miastem
Gdy ciebie nie ma tu przy mnie
Cóż wart jest świat
Gdzieś jest mój księżyc
Moje jest przedmieście
Gdy wrócę tam odnajdę cię nareszcie
Opowiem ci, jak długo cię szukałem
A ty po prostu znów uśmiechniesz się
Nie dla nas sznur samochodów
Niech dalej jadą wprost przed siebie
Nie dla nas, bo kocham ciebie
I już niczego dzisiaj nam nie jest brak
Nie dla nas sezamy ulic
I kolorowych świateł niebo
Niczego nam nie potrzeba
Gdy mamy siebie
To mamy już cały świat
Przez jesienny las
Dróżka wiodła nas
Promień ostatni gasł
W złocistych brzozach
Znów, jak dzień po dniu
Przyszliśmy razem tu
Może nareszcie dziś
Kocham, powiem ci
Lecz ja nie powiem nic
I ty nie powiesz nic
Choć coraz gęstszy
Okryje nas cień
I tak, za krokiem krok
Pójdziemy poprzez mrok
Daremnie znowu upłynie nam dzień
Czy wiesz, jak trudno znaleźć słowa
Gdy odwagi brak
Lecz gdybym teraz cię pocałował
Tak, tak, o właśnie tak.
Jesienny las już śpi
Nic nie mów, nie mów mi
Cóż więcej można powiedzieć
Już nic
Mój chłopiec się gniewa
Jest zły, gdy się spóźniam
I chociaż tłumaczę, tłumaczę
Na próżno
Nie gniewaj się, proszę
Nie gniewaj się, czekaj
Ja przecież do ciebie
Przychodzę z daleka
Zza siedmiu ulic do ciebie przychodzę
Zza siedmiu ulic przychodzę dziś
A tyle przeszkód spotkałam po drodze
Że szybciej nie mogłam przyjść
Aż siedem skrzyżowań, dziesiątki pojazdów
Sto wystaw sklepowych i 1000 Drobiazgów
I panów spojrzenia i chłopców uśmiechy
No, a wiesz, jaki ze mnie jest piechur
Zza siedmiu ulic...
Mój chłopiec się gniewa
Lecz krótko się gniewa
I w końcu przebacza
Bo wie, że tak trzeba
Już słońce ma w oczach
Choć wieczór zapada
I słucha z uśmiechem
Gdy ja opowiadam...
Czemuś taka piękna, dziewczyno
Czemu tak cię kocham, dziewczyno
Czas jak biały obłok przepłynął
Patrz, miesiąc już minął
Już z krzewu, co nas witał kwiatami
Smak dojrzałych malin zbieramy
Jesień coraz bliżej przed nami
Więc ciesz się, ciesz słonecznym dniem
Patrz, wesoły czyżyk się rozśpiewał
Śliczna, prześliczna, prześliczna
Powtarza, jak ja
Tam wiewiórka zerka do nas z drzewa
Śliczna, prześliczna, prześliczna
Powtarza i ta
Nawet chór leśnych żab, nawet chrząszcz
Nawet wiatr, morski wiatr, przy tobie wciąż
Już calutki las o tobie śpiewa
Śliczna, prześliczna, prześliczna
Powtarza, jak ja
Wiatr obłoki pędzi po niebie
Ciągle nie dość, nie dość mi ciebie
Niech się serce tobą napełni
Przed smutkiem jesieni
Ukryj łzy, które w oczach twych świecą
Las biedniejszy od nas jest nieco
Razem z nami ptaki odlecą
I z drzew ucichłych spadnie liść
Niech wesoły czyżyk jeszcze śpiewa
Śliczna, prześliczna, prześliczna
Powtarza, jak ja
Niech wiewiórka zerka do nas z drzewa
Śliczna, prześliczna, prześliczna
Powtarza i ta
Nawet chór leśnych żab, nawet chrząszcz
Nawet wiatr, morski wiatr, przy tobie wciąż
Niechaj jeszcze raz o tobie śpiewa
Śliczna, prześliczna, prześliczna
Powtarza, jak ja
Olgierd Buczek, Jerzy Połomski - Nie trzeba słów Ludwik Starski
Tak wiele chcesz powiedzieć, ale jak
Po prostu drży ci głos i słów ci brak
Nikt ciebie nie rozumie tak jak ja
Posłuchaj mnie, o miła ma
Nie trzeba słów
Inaczej dziś do mnie mów
Ot, mały gest
A ja już wiem co to jest
Uśmiech – aha i uścisk rąk, raz czy dwa
Gdy dasz wzrokiem znak
To znaczy dużo, bo to znaczy, tak
Dlatego nie, nie trzeba słów
Tym szyfrem zakochanych mów... Zadzwońcie do mojej żony Co řekne žena (1958)
Przez cały dzień i całą noc
Myślałam, co mi przyniesie los
Ile chwil smutnych, uśmiech czy łzy
Ile szczęśliwych dni
Que sera, sera
Nad miastem się snuła mgła
Ach jakaż jest przyszłość ma
Que sera sera
Pytanie to dręczyło tak Że często sił mi już było brak
Zwłaszcza, gdy czasem myślałam, że
Nikt nie pokocha mnie
Que sera, sera
Nad miastem gęstniała mgła
Wolniutko spłynęła łza
Que sera, sera
Az w jeden z szaroburych dni
Ktoś cicho, puk puk, do mych drzwi
To przyszła miłość, nagle jak deszcz
On oczywiście też
Que sera sera
Nad miastem opadła mgła
Jest wieczór, jest on i ja
Que sera, sera
Barbara Muszyńska, Doris Day
Jerzy Lawina-Świętochowski
Pytałam za dziecięcych lat
Czy w życiu czegoś będzie mi brak
Czy zaznam szczęścia
Czy poznam świat
Mama śpiewała tak
Que sera, sera, co będzie pokaże czas
Cóż przyszłość obchodzi nas
Co nam jutro da
Que sera, sera
Pytałam swego chłopca raz
Czy da mi jakiś wierności znak
Czy miłość trwały roztoczy blask
A on zaśpiewał tak
Que sera, sera
Co będzie pokaże czas
Cóż przyszłość obchodzi nas
Co nam jutro da
Que sera, sera
Dziś znowu troska dręczy mnie
Bo mały synek też pyta sam
Czy życie będzie dobre czy złe
Cóż odpowiedzieć mam
Que sera, sera
Co będzie pokaże czas
Cóż przyszłość obchodzi nas
Co nam jutro da
Que sera, sera
Pamiętasz jak zbudziła nas
Myśl nagła o rozstaniu
I oto, miła, przyszedł czas
Na słowa pożegnania
A w każdym słowie kilka nut
A każda z nich smutniejsza
I rzewna, najrzewniejsza
Jak ten jesienny pejzaż
Co ciszę z pustką splótł
Za kilka lat, gdy się spotkamy
W parku tak jak dziś
Znów nam pomoże wierna pamięć
Wrócić do tych dni
Na miłość naszą popatrzymy
Jak na stary film
Film o zakochanych
O tylu sprawach
Tak dobrze znanych
Kiedy się spotkamy
W tym samym parku za kilka lat
Będziemy badać jaki ślad
Zostawił czas na twarzach
Będziemy znów wspominać świat
Który się nie powtarza
Spotkamy pewnie kilka par
Krążących po ogrodzie
Westchniemy, jacy młodzi
Wtem echo słów dochodzi
Przez liści senny gwar...
Zbigniew Rawicz - Zakochana gitara Comedian Harmonists - Gitarren spielt auf Nina Pilichowska
Gitary mej śpiew płynie do ciebie
W noc pełną gwiazd
Dźwiękiem melodii posyłam tobie
Swą miłość gorącą jak płomień Gitary mej śpiew obudzić chce
Twe serce ze snu
I może znowu chociaż przez chwilę
Uśmiechniesz się do mnie jak wczoraj
Co noc, przyzywam cię
Tęsknotą wielką jak świat
Chcę jeszcze raz zobaczyć Oczu twych blask
Scałować słodycz z twych gorących
Najdroższych warg
Gitary mej śpiew
I każdej struny najczulszy dźwięk
Niech serce twoje zbudzi melodią
Bo miłość ci moja przynosi
Jutro, gdy minie noc upojna
Gdy wstanie dzień
Zmilknie na strunach mej gitary
Miłości śpiew
Jutro, może zapomnisz kto ją śpiewał
Kto stał w ogrodzie twym i czekał
Na twoje przyjście, na twój znak
Gitary mej śpiew płynie do ciebie
W noc pełną gwiazd
Może usłyszysz mnie i zrozumiesz
Jak bardzo cię kocham, dziewczyno
Czy znacie tę baśń
Była góra ogromna ze szkła
A na szczycie tej góry
Wysokie pod chmury
Zamczysko ponure
A w zamku królewna
To płacze, to śpiewa
Zamknięta od wieków
Czeka, by stal się cud
Ktoś zbliża się tu
W lśniącej zbroi
Ktoś pędzi przez bór
Najdzielniejszy z rycerzy
Z odległych rubieży
Cwałuje, co tchu
Zanim słońce się schowa
Któż go będzie całował
Czy królewna na górze ze szkła
Czy śmierć w przepaści bez dna
Jerzy Połomski
Aleje, młodość i jaśminy Eugeniusz Żytomirski
Wiem, że jesteś, ale nie wiem gdzie
Nie wiem nawet, czy pamiętasz mnie
Znasz niedolę lub szczęście
Czy los twój dobry, czy zły
Jedno wiem, coraz częściej
Wspominasz z dala przez łzy
Aleje, młodość i jaśminy
Jak przed laty, rękę daj
I wśród wspomnień idź
Nie znajdziesz dróg
Na świecie innych
Ani miejsc, w których
Warto jest żyć
Choćbyś zmierzyła cały wielki świat
Tutaj odnajdziesz zagubiony ślad
Aleje, młodość i jaśminy
Wszystko tak, jak w piosence
Sprzed lat
Barbara Barska, Regina Bielska - Do widzenia Jan Gałkowski
Nie trzeba, miły, czemu dłoń tak ściskasz
Wiem, już bez siebie nie umiemy żyć
Patrz, w tylu oknach ciepłe światło błyska
Tak samo będą nasze okna lśnić
Do widzenia, idź już, mój kochany
Do widzenia, szybko minął dzień
Wiatr wieczorny chwieje latarniami
W taki wieczór trudno rozstać się...
Do widzenia, idą noce słotne
Wczesnym światłem błyska w oknach zmierzch
Może dla nas miną dni samotne
Może w naszym oknie światło błyśnie też
Coś szepczesz jeszcze, światła w oknach liczysz
Tak szybko zapadł dziś jesienny zmrok
Wiem, znikniesz zaraz w cieniu tej ulicy
Wiatr zagłuszy twój samotny krok
Do widzenia, idź już mój kochany
Do widzenia, czemu smucisz się
Choć co wieczór tutaj się żegnamy
Przecież spotkać możesz mnie co dzień
W każdy dzień
Do widzenia, czego pragniesz jeszcze
Szepcesz tyle niepotrzebnych słów
Wiatr latarnie rozkołysał w mieście
Czas już odejść wreszcie, żegnaj mi, bądź zdrów
Andrzej Bogucki i Chór Czejanda
Naucz mnie tańczyć
Ludwik Starski
Gdy zabrzmi walc na sali wiem już co będzie dalej
Ktoś przyjdzie i do tańca ciebie poprosi
I wiem, że nie odmówisz, bo wiem, jak tańczyć lubisz
Już walczyk cię unosi - zostałem sam
Naucz mnie naucz tańczyć walczyka
Bo tracę humor, gdy gra muzyka
Stoję pod ścianą, tańczyć nie umiem
Szukam cię w tłumie tańczących par
Niby rzecz błaha, a pomyśl sobie
Kto inny cię objął, a mógłbym ja
Naucz mnie naucz tańczyć walczyka
Niech walczyk złączy serca dwa
Pomyśleć - złote ręce, do pracy złote ręce
A nogi - nie do wiary, jak nie do pary
Już próbowałem w domu, po cichu, po kryjomu
Raz, dwa, trzy, raz, dwa, trzy - daremny trud...
Regina Bielska, Olgierd Buczek - Mały bar przy molo
Bogusław Choiński, Stanisław Werner
Bonjour, przytulny mały Bonjour
W oplotach wina mur
Uchyl drzwi i wejdź
Bonjour, zadzwoni szklankami bar
Barmanka powie bonjour
I dorzuci, jaki skwar
Tu blisko molo i wiatr
W kieliszku morza smak
Czy wrócę, pytasz, czy wrócę znowu
Dziewczyno, cóż nie z każdej burzy wraca ptak
Bonjour, ten szyld cię wita od lat
Zarasta winem mur
Jakiż stąd przytulny świat
Wschodzi noc, wstaje dzień
Żegna nas cichy port
Gdzieś pieje kur
Wąziutki lądu pas już z oczu ginie
Kiedyż na ten ląd zawinę
Który zawsze mówi mi, bonjour
No i znów morze w krąg
Tylko noc, tylko wiatr rwie strzępy chmur
A gdy już wszystko bracie pożegnałeś
Dobrze mieć choć słowo małe
Które zawsze wita cię, bonjour
Regina Bielska, Anna German
Nikt mi ciebie nie odbierze
Tadeusz Śliwiak
Czarny kot przez drogę nam przebiegł
Ciemna noc u okien już trwa
Wróżby złe nie odbiorą mi ciebie
Dosyć już było smutku i zła
Nie wierzę w nic, co głosem twym nie jest
Nie wierzę w nic, co nie jest miłością
Tak dobrze mi, gdy ty się śmiejesz
Masz w oczach to, co mi świat mógł dać
Tyle lat dzień po dniu, noc po nocy
Przychodził ktoś pod drzwi, nierealny jak sen
To byłeś ty, to patrzyły twe oczy
Nie wierzę w zło, gdy jesteś tu
Quelele - słyszę z dala przejmujący głos
Quelele - tym imieniem wzywasz mnie co noc
Lecz dzisiaj nie przyjdę, nie
Tej nocy nie czekaj mnie
Dziś jest mi smutno i chcę być sama
Więc niech twój tęskny głos
Nie wzywa mnie w tę noc
A jutro znowu twej pieśni słowa
Imieniem Quelele do ciebie wezwą mnie
Pamiętam wszystko, obok siebie blisko
W milczeniu szliśmy przez belgradzki park
Ledwie poznany i wnet pożegnany
Zostałeś dzisiaj już jedynie w mych snach
A jednak wierzę, ze cię spotkam jeszcze
Lecz gdzie cię szukać, jak odnaleźć ślad
Byłeś mi pieśnią w naddunajskim mieście
Może powróci ta piosenka sprzed lat
